Ýmkaným olsaydý , her fukaraya
Ekmek veriridim , aþ veriridim
Her bir garip herbir , bahtý karaya
Bir iki kez deðil , beþ veriridim
Zengin olup çokca , olsaydý param
Hastaneler açýp , yaralar saram
Yoksullarla iyi , olurdu aram
Ýnan zenginleri , boþ veriridim
Daim iter bizi , þerden þerlere
Gaf yaptýrýr , yiðitlere erlere
Yýkar bizi iþte , yerden yerlere
Þeytan’a soðukca , duþ veriridim
Açardým bir , yardýmlaþma kurumu
Bekarlara sorardým ,hep sorumu
Evlenmeye , olmayanýn durumu
Onlarý everip , eþ veriridim
Kýþýn soðuklarda , hayat sürene
Sobasýz kömürsüz ,ev’e girene
Yoksulki elinde , hýrka örene
Bir az daha orlon , ve þiþ veriedim
Ýhtiyar dedeyle , ihtiyar nine
Söyledim söylerim , ben bunu yine
Ýsterse patlasýn , sekiz on bin`e
Hepsine yaptýrýp , diþ veriridim
Yýllar boyu , kiralarda durana
Kendini hayallere kaptýrana
Temeller kazýp , ev yaptýrana
Demir ve çimento , taþ veriridim
ÝYÝ Ozan dedi , yardým etmeyi
Yardýmlar ederek , yol`a gitmeyi
Ýstemiþtir tek bu , yolda bitmeyi
Hep hayýr uðrunda , baþ veriridim---ÝYÝ OZAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.