Işık Bahane Bulmaz

Güneþ, her sabah doðar yeniden,
Ne karanlýktan izin alýr ne de gölgelerden;
Hiç yarasanýn gözü incinir diye,
Kendi ýþýðýndan vazgeçer mi böyle?

Iþýðýn özrü yoktur, aydýnlatýr her daim,
Kim gölgeye sýðýnýrsa, kaçamaz gerçeklerden;
Yarasalar karanlýkta saklanýyor diye,
Güneþ hiç utanýr mý doðmaktan;

Her ýþýk bir gerçeði, her karanlýk bir yalaný saklar,
Iþýk, dünyayý süslerken kimseye ayrým yapmaz,
Gözü kamaþan, karanlýða hapsolmuþsa eðer,
Bu, ýþýðýn hatasý deðil, gözün zaafýdýr ancak;

Ne yýldýzlar söner ne de ay utanýr,
Gecenin en derininde bile bir ýþýk vardýr;
Yarasalar karanlýkta uçsa da sessizce,
Güneþin doðuþu, onlarý yadsýmaz elbette;

Karanlýk, hep bir mazeret bulur,
Ama ýþýk, hep gerçektir, hep bir yol bulur;
Ne zaman gözler kamaþsa da ýþýkla,
Bu, aydýnlýðýn suçu deðil, karanlýðýn acizliðidir;

Güneþ, parlamaktan vazgeçmez asla,
Gözler kaçsa da karanlýk sarýlsa da,
Her sabah yeniden doðar, yeniden parlar,
Çünkü ýþýk, her daim kendi yolunda akar;

Iþýk, karanlýkla anlaþmaz, ona hesap vermez,
Ne yarasa ne gölge, onu durduramaz,
Iþýðýn yolu bellidir, dosdoðru gider,
Her gecenin sonunda, aydýnlýk belirir;

Gözleri yakan ýþýk, hayatýn ta kendisidir,
Kiminin gözü kapalýdýr, kiminin kalbi kördür,
Güneþ hiç vazgeçer mi parlamaktan,
Bir yarasa incinir diye aydýnlýktan?

Her karanlýðýn ardýnda bir doðuþ gizli,
Gözleri kamaþanlar bilmez bu gerçeði,
Güneþ, ýþýðýný saklamaz hiçbir zaman,
Iþýk, hep var olur, karanlýk zayýf olan yandýr;

Bahadýr Hataylý/11.10.2024/17.10/Namazgah/ÝST


Sosyal Medyada Paylaşın: