Ne vakit astým eleðimi ertelenen aþklar üstüne,
Yaðmurlar akýn etti o zaman çorak yüreðime,
Lambalarý bir bir sönen hüzün pencerelerime,
Hapsoluþlarým da ardý ardýna muallakta kaldý,
Yýkýmlara direnirken yitirilmiþ yarýnlarým,
Serseri bir ýslýða düþtü rengi mahpus aþkým,
Esiri oldum baþtan çýkardýðým anlarýn,
Lüksün etrafýnda dönen pervanelerin aksine,
En meczup tebessümler bir bir sustu,
Göðsümde nice eþkýya kurþunu varken,
Kara kalemler de zâhirimi yazmaz oldu,
Pervasýzca açmaya baþlarken kýrmýzý güller,
El yazmasý kelimeler dilimde kaldý tutuklu...
Nereden vurulur insan!
Çok sevdiði yerden mi?
Ya da çok yerdiðinden mi?
Yokluðun rutubetli takviminde saklý kalan,
Yoktan seçmeli yamalý ninnilerde kýyama duran,
Karakýþlarda feryat figan ehlini arayan,
Kervanlarýn tozunda oradan oraya savrulan,
Bir sevdaydý benimkisi..
Sevda benden düþtüðünden beri,
Yüreðim hep gurbet dünlere,
Ýçimse hep yanýk bugünlere,
Boþuna gezdim durdum âma sokaklarý,
Vedasýna tutulduðum loþ koridorlarý,
Hüznümde biriken þehirlerin kan pýhtýlarý,
Nedense hâlâ ilk günkü gibi fiyakalý...
Beklemem artýk sonbaharý,
Bilirim bir acý rüzgar eser,
Hep bi eksiklik,
Hep bi sessizlik bileklerimi;
Zifiri bedenimi sebepsizce derinden keser,
Bu ayrýlýklar hiç bitmeyecek gibi,
Daha ne kadar görebilirim ki en dibi,
Dudaklarda sanki bir parça söz bitimi,
Fýsýltýlara karýþan nakaratlarýn saygý çerçevesi,
Kurak iklimlerin hükümsüz hayal penceresi,
Kurulmuþ daraðacýmýn gölgesinde herþey;
Adý konulmamýþ ayrýlýklar silsilesi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.