Saklı Geçmiş
I
Uzun süreli istirahatgahýndan bir adam,
Sessizliðini bozup yüzyýllarýn ardýndan
Kalktý artýk tanýmadýðý bir dünyada ayaða!
Ýlk gördüðüne yapýþtý ve söylenmeye baþladý,
Dinleyen yaþlý bir adamdý, anlamadý, sýyrýldý kaçtý.
Ýkinci adamý yakaladý ve genç adama
Kendi dilinden elverdiðince,
Dokunaklý bir türküyle yakardý.
Çaresiz o da ’kim bu deli’ diyerek kaçtý!
Bir güzel gördü, gönlünün bahçelerinde ki
Tüm çiçekleri terennüm etti, anlaþýlmadý!
II
Çocuklarý gördü en sonunda, yaklaþtý,
Ne söylediyse alay edip kaçýverdiler.
Biri kaçmamýþtý ve yeni
Yürümeyi öðrenmiþ gibiydi.
Adamýn aklýna ninni söylemek geldi
Ve derinden söylemeye baþladý ninniyi!
Çocuk o güzel bebek ifadesiyle gülümsedi,
Anlamlý anlamlý büyülenmiþ gibi bakakalmýþtý!
III
Uzunca bir süre söyledi adam
Bir hortlaktan
Beklenmeyecek kadar duygulu,
Kendi diliyle söylediðinden midir nedir?
Ninniyle sanki can suyunu yürüttü
Tersinden!
IV
Çocuksa masmavi gözlerle,
Gök gözlerle ninninin
Çekilmiþti bir kez içine!
Artýk bilmediði o dili anlar gibi
Baþlamýþtý mýrýl mýrýl mýrýldanmaya!
’Ay day dalalay! ’
V
Birgün öldüðünde kimse,
Kendisiyle beraber mezara
Bir dili de taþýdýðýný nereden bilebilir ki?
Bilse ölmek o kadar kolay
Gelebilir mi ki?
VI
Birgün rüyasýnda bir taþ kaldýrýr genç,
O taþýn altýnda geçmiþi saklýdýr onun,
Geçmiþin üstündeyse bir yazýt:
’Ýþte burada sen yatýyorsun! ’ der!
Yalova - 2003
FOTOÐRAF: SEMÝH SEYYÝD
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.