Adaletin Nefesi

Yýllar geçti, karanlýklar boy veriyor hâlâ,
Neden bu dert, bu elem bitmez, diye sorarýz,
Bir umut, bir ýþýk düþse kalplerimize,
Aç gözlerin, gönüllerin sancýsý diner mi?

Bir ses duydum derinlerden, yýllarýn ötesinden,
Bu böyle sürmez, elbet son bulacak derdi,
Sofralarda yokluk, gözlerde hüzün,
Biliriz, her þey adil, dengeli olmalýydý;

Öyle bir zaman gelir ki, adaletle sarýlýr dünya,
Ne açlýk kalýr, ne de çaresiz feryatlar yükselir,
Göz göze bakanlar bir olur, kalp kalbe dokunur,
O zaman hakkýn terazisi yerine oturur;

Bu savaþ, bu hýrs ne zamana dek sürecek?
El açan eller, yüreklerdeki sancý bitmez mi?
Nerede kaldý dostluk, nerede insanlýk?
Bir gün bu zulmün sonu gelmez mi?

Bir eþitlik türküsü yankýlansýn göklerde,
Her can, her nefes hakkýný bulsun,
Boþ geçen günler dolsun sevgiyle,
Mazlumun ahý, zalimi durdursun;

Söz verdik kendimize, bir gün mutlaka,
Bütün haksýzlýklar sona erecek, göreceðiz,
Hak ve adalet hüküm sürecek,
Ve o gün geldiðinde, huzurla dolacak dünya;

Baþýný eðme, sabret diyenler çoktu,
Ama baþ kaldýrdýk biz bu çarpýk düzene,
Bize verilenle yetinmek deðil hedefimiz,
Her yürek eþit sevgiyle dolmalý, bunun peþindeyiz;

O gün gelecek, biliyoruz,
Adalet ve huzur bir arada yürüyecek,
Ne açlýk, ne haksýzlýk, ne de zulüm,
Her insan eþit, her kalp özgür olacak!

Bahadýr Hataylý/10.10.2024/14.10/Namazgah/ÝST.
Sosyal Medyada Paylaşın: