Nazire
FARUK NAFÝZ ÇAMLIBEL
SANAT
Yalnýz senin gezdiðin bahçede açmaz çiçek
Bizim diyarýmýzda binbir baharý saklar
Kolumuzdan tutarak sen istersen bizi çek
Ýncinir düz caddede daðda gezen ayaklar
Sen kubbesinde ince bir mozaik ararda
Gezersin kýrk asýrlýk mabedin içini
Bizi sarsar bir sülüs yazý görsek duvarda
Bize heyecan verir bir parça yeþil çini
Sen raksýna dalarken için titrer derinden
Çiçekli bir sahnede beyaz bir kelebeðin
Bizimde kalbimizi kýmýldadýr derinden
Topraða diz vuruþu dað gibi bir zeybeðin
Fýrtýnayý andýran orkestra sesleri
Bir ürperiþ getirir senin sinirlerine
Izdýrap çekenlerin acýklý nefesleri
Bizde geçer en yanýk bir musiki yerine
Sen anlayan bir gözle süzersin uzun uzun
Yabancý bir þehirde bir kadýn heykelini
Biz duyarýz en büyük zevkini ruhumuzun
Görünce bir köylünün kývrlmayan belini
Baþka sanat bilmeyiz karþýmýzda dururken
Yazýlmamýþ bir destan gibi anadolumuz
Arkadaþ biz bu yolda türküler tuttururken
Sana oðurlar olsun ayrýlýyor yolumuz
.................,,......................................................................
SANAT ( Faruk Nafiz çamlýbelin sanat þiirine nazire)
Sen soyut bir tablonun okunmayan renginde
Saatlerce düþünüp kaþýrsýn sakalýný
Bizimse naralarý yankýlanýr enginde
Öperiz bin atlýnýn ter e batmýþ alnýný
Sen yalancý tarihin cýlalanmýþ yüzünü
Anlatýrsýn kürsüde göðsünü gere gere
Bizse gerçek tarihin bahadýr öksüzünü
Ebediyet bayraðý diye çektik göndere
Sen ararken mazide yontulmuþ bir ilahý
Sorarsýn diyar diyar mahir bir heykeltraþ
Bizimse mizanýmýz tararken her günahý
Hiç temenna etmeyiz biz bir taþa arkadaþ
Sen yürürken caddede sýrmalý gravatla
Nazik bir aþuftenin tutarsýn sað elini
Biz ise yeleleri kýnalanmýþ bir at la
Tekbirler eþliðinde taþýrýz her gelini
Sen vizkinle alýrken iki dilim yaþ pasta
Bir buket çiçek konmuþ avrupa i masada
Bizimse ayranýmýz sunulur bakýr tasta
Onurlu iþçimizin gönlü kalmaz tasada
Sen yürürken yýllarca medeniyet yolunu
Biz kadim bir milletin edebiyle doluyuz
Sen överken hayretle her frenk okulunu
Irfanýyla heybetli yiðit ANADOLUYUZ
Suphi sekü
Edebiyle gelene açýk bizim kapýmýz
O/nuruyla þerefli Türk kýzý Türk oðluyuz
Edepsizlik edene sözdür bizim topumuz
Lisaniyla heybetli yiðit Anadoluyuz..../ ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ...
Fazla kelâm harâmdýr ekâbirin yanýnda,
Yoklukta imiþ varlýk, heybemiz feyzle dolsun.
Edeb gözetmek lâzým ustalarýn hanýnda,
Merhûm üstâda rahmet, sana uðurlar olsun.. NAFÝZ BAÞARAN
Bir hamaset tohumu ekerken gönüllere
Bizler hakka ram olduk dilimizde âmin var
Bol bol heykel diktiniz daða taþa her yere
Bizim ülkü yolunda ettiðimiz yemin var
............................þentürk dursun..............................
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.