ÖZLEMEK

*************ÖZLEMEK*****************

Seni özlemek de bir güzel geliyor insana,
Vucuduna dokunmak gibi.
Seni öpmek gibi,
Ve seninle seviþmek gibi.
Geceyi karþýlayan güneþin mahzunluðu,
Sitemkar bakýþlarýnda hüzünü yaþamak.
Yýldýzlarýn kovboluþu gibi.
Özlemin yetiþkinliginde yaþamak sen yokken,
Bir duman türer ki damarlarýmda,
Ateþi kalmamýþ kül,
Yangýn yerimdir gece de beklemek.
Bir düþünce sarar etrafýmý,
Kovsam da gitmeyen,
Kafaya takýlan olanca geçmiþim,
Sanki hesap sormakta insana.
Özlemek… Özlemek, bir yudum özlemek,
Ýnsanýn kanýnda deli rüzðar
Yapraðý kalmamýþ aðaçlar gibi olmak,
Yokluðunda seni özlemek.

Dudak sýcaklýðýnda öpüþmeler,
Kiprik vuruþunda seni görmek,
Güneþin doðuþunda hasretini öpmek,
Her seher geliþinde,
Yeni gün geliyor demekten býkmak.
Kelimeleri yollamak senin ardýndan,
Karþýlýðý olmayan sözcükler,
Yokluðunda biçare kalmakta,
Düþünceler de var olman,
Bir yudum öpüþler var gecenin karanlýðýnda,
Özlem kokan ýtýrlar.
Dokunmak ellerine,
Dillerini dinlemek,
Kiprik uçlarýndan hasreti yaþamak.
Ve iþte böyle,
Yokluðunda,
Seni bende yaþamak.

10.10.24 / Saat 09,21 – Mehmet AY

Sosyal Medyada Paylaşın: