Tüllenirken ufuklarda, yemyeþil nevbahar.. Çözülüyordu karanlýklar hep dilim dilim; Esiyor saba yeli ruhumuza aþikar, Az ötede mâziden kalan nurlu bir iklim, Tüllenirken ufuklarda yemyeþil nevbahar..
Rahmet damlalarý vardý, gönlümüzde bugün, Hüzmesi güneþ gibi ýsýtýrdý kalpleri; Karanlýk kaybolurdu, zulmetler öldüðü gün!. Hiç kimse anlayamadý, kutlu mektepleri, Rahmet damlalarý vardý, gönlümüzde bugün.
Sarp yokuþ olan yollar iniyor artýk düze, Yamaçlar rengarenk çiçeklerle bahar olur, Rahmet bulutlarý akar bir bir üstümüze, Güneþ doðarken ufuktan, karanlýk kaybolur. Sarp yokuþ olan yollar iniyor artýk düze,
Kanatlan üveyk gibi kat et bütün yollarý! Hep arkasýndan yürürdük, o kutlu rehberin.! Aþkla erit buzlarý, bitsin hüzün yýllarý, Açýlsýn kapýlarý, cennetlere, makberin, Kanatlan üveyk gibi kat et bütün yollarý!
Kýyam edilsin semada, Hýzýr’la kol kola; Bakanlar hayran kalsýn o muhteþem sanata.! Nurun bahþedilsin, semtine eren her kula.! Baharýn gölgesi düþsün her an kainata! Kýyam edilsin semada, Hýzýr’la kol kola;
...andelip...
Sosyal Medyada Paylaşın:
andelip Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.