ruhsuz ruhlar antolojisine ilk önsöz;
deðerlisi benim elbet dünyanýn
da,
fraðmaný ilk " L" yada " F" den
baþlatmasaydým ah!
ikinci önsöz;
gökyüzünde kuþlarýn özgürlüðü
ve salýnýþýndan beslenen þairin
ok ve okçuyu sevmesi
bedenden önce beyin ölümüydü zaten...
üçüncü önsöz;
keder tanrýsý Temmuz olup
vurup duruyorken baþýma baþýma
çocuklarla selfi çektik
altý kavak, onca yaprak,
tarihin akýþýna onca uyarak.
dördüncü önsöz;
kendimi yakaladým bir aynanýn baþýnda,
apansýz ve soyu tükenmekte olan bir gülümsemeyle yüzümde,
korktum...
sondan önceki önsöz;
kaç zamandýr uykusuzluðundan belliydi
yolunu artýk uzaklara düþürdüðü.
anladýydý da aslýnda
gitmeye yüz tutanýn gözlerindeki güneþin
kar toplamasýndan, ama
kal diyememiþti sonuçta içine kalacak derken,
karýn tipi halinde böyle bastýrmasý þaþkýnlýðýnda...
son söz;
yine yorgunum.
aðzýmda geçmeyen tütün kokusu yüzünden.
son söze ek;
topladým içimde tüm ölüleri
þen ol Ekim sabahý.
çýkmayan yollarýn güzelliðinde
ne yer, ne yol
çiçekleri solmuþ her viranede.
gerisi cýzýrtýlý bir plak sesi,
her þeyden uzak...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.