Mevla’m bir çift göz vermiþ, Görelim diye, Seni görmedikten sonra, Bu gözler niye? Mevla’m kulaklar vermiþ, Duyalým diye, Seni duymadýktan sonra, Kulaklar niye? Mevla’m ayaklar vermiþ, Koþalým diye, Sana varmadýktan sonra, Ayaklar niye? Mevla’m iki kol vermiþ, Saralým diye. Seni sarmadýktan sonra, Bu kollar niye? Mevla’m bir gönül vermiþ, Sevelim diye, Seni sevmedikten sonra, Bu gönül niye?
Bunca sorudan sonra, Sýðýndým Hakka, Derinden gelen aþk ile, Haykýrmam sana:
Gözlerim görüyorken, Göreyim seni. Kulalklarým saðlamken, Duyayým seni. Dizlerim tutuyorken, Koþayým sana. Takatim yerindeyken, Sarayým seni. Bu yürek sana ait, Seviyor seni. Sende çýlgýnca sev ve Unutma beni...
yusuf akkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yusuf Akkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.