MÜLTECİ

savaþ çocuklarý gibiyim,
kendi dramýndan baþka bir þey düþünemeyen,
boyna kendine acýyan,
kendine yazgýlý,
savaþ çocuklarý...

kulaðýmda toplar patlayalý beri
saðýr ve dilsizdir yüreðim,
duyamaz oldu kendi sesini...

gözlerim mülteci bir çocuðun korkularýný aksettiren kýrýk bir ayna þimdi,

-hadi!
bul korkularýmda beni...

-hadi!
bul bulabilirsen ayna(m)da kendini...

Özlem SABA
Sosyal Medyada Paylaşın: