Kaderin Kıvrımlarında

Ayrýlýk dediler, yazgýdan gelen bir yol,
Kaderin fýsýldadýðý o acý dolu soluk,
"Alnýmýza yazýlmýþ," diyenler oldu,
Ama sen mi istedin, o hüküm senin yolundu;

Kader mi? Kendi ellerinle ördüðün ince ip,
Kazanýn izinde attýðýn her adým, her ritim,
Sen diledikçe, o yol oldu, seni sardý,
Her nefesinle kaderin sureti damladý;

"Bu yazý böyleymiþ," deme, bu senin tercihin,
Kendi iç dünyanda kurduðun gizli evrenin,
Sen hükmü istedikçe, yollar þekillenir,
Adýmlarýnda kaderin koordinatlarý belirlenir;

Haydi gel, bir kaza ve kader olarak,
Sana sunulan deðil, senin seçtiðin bu an,
Her ayrýlýk, her vuslat bir sýnavdan ibaret,
Ama her adýmda sen kaderini ellerinle var ettin;

Kazalar kader olur, sen yürüdükçe,
Yol senin, yazý senin, ne dilersen o olur sadece,
Ayrýlýk mý? Bir durak sadece hayatýn kývrýmýnda,
Sen yeter ki yürümeye devam et, yol senin önünde;

Bahadýr Hataylý/07.10.2024/21.30/Sancaktepe/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın: