BLÖF

BLÖF

Neden susuyorsun durup dururken
Sana gelip beni sordu mu yoksa?
Hasreti günbegün yorup dururken,
Eline elini sürdü mü yoksa?

O eski günlerden söz etti mi hiç?
Anarken yüreði cýz etti mi hiç?
Baþka birisinden bahsetti mi hiç?
Ayrýlýðý hayra yordu mu yoksa?

Unutalým demek çözüm olmazdý,
Dilim tutulurdu sözüm olmazdý.
Bir daha yazmaya yüzüm olmazdý,
Bütün þiirleri verdi mi yoksa?

Sanki tutacaðým dilek mi vardý?
Bunlarý demene gerek mi vardý?
Onda sevecek bir yürek mi vardý?
Diyerek seni de kýrdý mý yoksa?

Ne vefasýz çýktý demiþ dostuna,
Blöf sanýyormuþ kanmam restine.
Ayný kokuyu mu sürmüþ üstüne,
Yürürken koluna girdi mi yoksa?

Destanlar yazardým ona her gece,
Ne kalemim sustu ne küstü hece.
Hala sevdiðimi hem de delice,
Söyleyip sýrrý mý serdi mi yoksa?

Unutmuþ mu yoksa özlüyor muydu?
Her gün yollarý mý gözlüyor muydu?
Oda senin gibi gizliyor muydu?
Gözünde yaþlarý gördü mü yoksa?

Titredi mi sesi veda ederken?
Unutsun mu dedi en son giderken?
Ýmkansýz böyle aþk efsane derken,
Bu aþkýn sýrrýna erdi mi yoksa?

07/10/2024
RAMAZAN SAÐDIÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: