DELİ GÖNÜL

Deli Gönül


Þairim, yazarým, ozaným

Geçti gençlik geldi Hazaným

Harmanda kaynadý kazaným

Karlar yürüdü þu baþýma


Dün deli idim, dindi Yaðmur

Felek yoðurdu beni hamur

Ýster toprak istersen çamur

Karlar görüldü þu baþýmda


Seyrettin aynadaki beni

Görmez nice gidip geleni

Kül ettim akýlsýz bedeni

Karlar baþýmda deli gönül


Mevsim sonbahar düþtü yaprak

Usul usul seslenir toprak

Ýster gül, ister aðlayarak

Karlar kurudu deli gönül.


Gam, kasavet bedeni sardý

Oðul uþak yanýmdalardý

Cüsse endam Hamza kadardý

Kar bürüdü vay deli gönül


Döküldü karlar gazel oldu

Ömür uzun ince bir yoldu

Okumuþ, nice güzel soldu

Karlar toprakta deli gönül
Sosyal Medyada Paylaşın: