Gönlümden Gönlüne

Gönlümü sorarsan evelden kýþtý ,
Kýraðý damlasa, taký gönlüme.
Bembeyaz aþk döktün! Ýnan yakýþtý ;
Simsiyah saçýmýn aký gönlüme,

Çareler aradým aþka koþarak ,
Olaydým bir koþu zülfüne tarak
Gülümse yüzüme, masum bakarak
Yat dizim üstüne, þaký gönlüme

Gökte ki serçeden murat alasýn,
Kýrk güzel içinde tek aybalasýn,
Gözlerin titreyip ýskalamasýn ;
Deðince kirpiðin oku gönlüme

Var mýdýr ey sevdam senden ileri
Kalayým uðruna bir kemik deri
Dizeyim avcuna kafiyeleri
Þiirler fýsýlda oku gönlüme

Bir buse kondursan kaþým üstüne,
Yaðmur mu tanýrým yaþým üstüne ,
Sefanda, cefanda, baþým üstüne ,
Buyursun gönlünün yükü gönlüme

Ben ille sen derim! Sen çiçek dersin.
Sereyim yoluna  nere gidersin.?
Sümbüller saçýna iliþiversin
Rüzgarlar getirsin  koku gönlüme

Yelkovan akrebe verince vaat;
Duvarda gölgeni gözetler saat
Testere, top tüfek, türlü edevat
Ýþlemez  kör býçak, çaký gönlüme.

Ýbrahim Sezgin
(Veraya Mektuplar)
Sosyal Medyada Paylaşın: