UTANMIYORSUN

Sevda denen bu illeti baþýma
Sarýp da giderken utanmýyorsun
Hasretlik zehrini tatlý aþýma
Katýp da giderken utanmýyorsun

Leblerine, kirpiðine, kaþýna
Rastlanýr mý bu gülüþün eþine
Ýç çekerek gözlerimin içine
Bakýp da giderken utanmýyorsun

Günümü gün edip günü beklerken
Aþk için insana her yaþ çok erken
Elin titremedi benzin dökerken
Yakýp da giderken utanmýyorsun

Durgundum, dingindim, gelir giderdim
Ýki lak lak boþ muhabbet ederdim
Deli nehirleri daðda bilirdim
Yýkýp da giderken utanmýyorsun

Nerden girdin atamadým gönlümden
Gecelerim firar etti ömrümden
Terkedilmek bin beterdir ölümden
Çikýp da giderken utanmýyorsun

Çilekeþ’im kapanýr mý bu yara
Ben bu hale nasýl geldim, ne ara
Son nefesi vermemiþken mezara
Koyup da giderken utanmýyorsun
Sosyal Medyada Paylaşın: