Gecenin Fısıldadığı Sır

Bir gece serinliðinde yola çýktým,
Sýrlarý koynuma doldurdum,
Ayaklarýmda karýn suskunluðu,
Yýldýzlarýn bakýþlarý omuzlarýmda;
Her nefesimde bir aný döküldü,
Her adýmda bir sevda yeþerdi,
Topraðýn altýnda bir fidan gibi,
Gözlerinle suladým içimdeki baharý;

Güneþ hiç doðmadý bu sefer,
Ama senin sýcaklýðýn doldu içime,
Avuçlarýmda biriken yaðmur damlasý,
Sanki senin sesinle yankýlandý;
Yüreðime çizilmiþ ince bir harita,
Her yolu sana çýkan sokaklar,
Gecenin karanlýðýnda kaybolan kelimeler,
Güneþin alnýnda buldu anlamýný;

Sessizlik, dilime yeni hikayeler fýsýldadý,
Ölüm deðil, yeniden doðmak vardý sonunda,
Bir kelebek kanadýnda taþýdým düþlerimi,
Rüzgarla savrulurken, senin nefesindi;
Ýçimdeki ateþi körükleyen,
Bir bahar, bir yaz, bir ömür,
Sadece sana armaðan edilmiþ,
Bir zaman parçasý gibiydi bu ömür;

Gözlerimi kapattým,
Seninle baþlýyordu her þey,
Seninle bitmeyecek bir sonsuzluk,
Bir ömür kadar uzun bir an;
Bir gül yapraðýnda dinlenen yorgun ruhum,
Senin bakýþlarýnda buldu huzuru,
Ve gecenin en derin karanlýðýnda bile,
Bir umut ýþýðýydý adý;

Erol Kekeç/06.10.2024/12.10/Sancaktepe/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın: