Ne insan topraða doydu nede toprak insana Bitmedi derdi insanýn ta Adem’den bu yana Ne götürdü dünyasýndan dünya benim diyenler Üç beþ arþin bezden baþka gidince kabristana
Tarumar etti Karun’u varý ile götürdü Ayýrmadý caný candan sinesine yatýrdý Yer ile yeksan eyleyip nice tahtý batýrdý Baki kalmadý devraný tacý bir süleymana
Uyan gaflet uykusundan Hakka çevir yönünü Varmý ecel pazarýndan sað kurtaran canýný Özkul’um der duymadýnmý sen Nemrudun sonunu Bir sineðe yenik düþtü hükmerdeken cihana
Özkan GÜLÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özkan Güli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.