Hey aşk!

Hangi þiirden!
Hangi güzel þarkýlardan, kaçýp geldin!
En güzel cümlelerin sahibi sensin aþkým!
Karanlýðýn içinden, gün doðar ya aniden!
Ýþte senin sevgin güneþ gibi!
Böyle doðdu karanlýk gecelerime!
Seni çok seviyorum ay yüzlüm!
Ýþte, aþk bu caným!
Aþk!
Herkesi ona benzetir!
Ama, kimseyi onun yerine koyamaz!
Ötesi yok bu zerzeniþin!
Bu duanýn, bu yalvarýrým!
Nolur benim ol!
Kalbinle, aklýnla, aþkýnla bin yaþa!
Unutmak için uyudum!
Ama, yine seninle uyandým!
Belli ki, uyurken de sevdim seni!
Sen gidersen, benim için!
Ýnan, sesin gider!
Hem de, kokun gider!
Gözlerim de hayalin!
O güzel yüzün gider!
Ay dolanýr, puslu havalar da!
Heyacandan tenim titrer!
Ve gecem biter!
Bütün ümitlerim gider!
Baþýmý dizlerine koyduðum da!
Öyle güzel okþarsýn ki, saçlarýmý!
Sanki tüm dünya durur!
Dertlerim bir anda yok olur!
Nefesin bana güç verir!
Ve ruhunla neþelenir ruhum!
Hep yaným da kal caným sevgilim!
Hep bana güç ver!…
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın: