Annelerimiz ,evlerimizin barýþ güvercinidir Köprüdürler, hýrslananla masumlar arasýnda. Feda ederler kendilerini, acý çeken kalpleridir Ve kalsýn isterler her þey, insanlýk tadýnda....
Babalar, sert görünür, hayat gerçeðinin yüzü Kalplerinde ýlýk rüzgârlar eser, hep evlatlarý için Babalar, dert yüküdür, merhamettir son sözü Direnirler hayata karþý, ailesinin mutluluðu için.
Hangi yaþta olursak olalým, gitmiþse anan baban Ah !önce bilinmez kýymetleri, pek kaale alýnmazlar Acýsý hiç çýkmaz yüreðinden, eksilmiþtir hanedan Ve yokluklarýný hissettiðin an, insanýn yüreði sýzlar. #yusuf.
Sosyal Medyada Paylaşın:
mevlana diyarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.