ben bir kürek mahkumuyum çok deðiþti eskisi kadar sýrtýmda nasýr yapmýyor kýrpaç izleri Veyahut nasýr baðlamýyor avuç içleri
Ben bir kürek mahkumu Kendi ihtiraslarýnda Hayal dünyasýna zincirli Yeni çaðýn mahkumu
Öyle kimse zorlamýyor Sýrtýmda iz býrakarak veyahut kendim verdiðimi çoðu zaman düþünüyorum kararlarýmý ,izin veriyorlar
Taþ devrinde deðilim veyahut orta çað.da Ama biliyorum daha beterinde Hür irademle kendimi köleliðe mahkum ediyorum Üsteik cildim taze ve kendimce mutluyum
Sonra kýrbaçlanýp nasýr baðLadýðýný farkettim kalbimin Çok sonra ev araba taþ bloklar ile Ördüler etrafýný Kanatana kadar kendi kendimi KAnamýyordu .. kalbim
O kadar evcilleþtirildik O kadar bi haberdik... Senden benden bizden kendimizden ...
BEn senin evcil hayvanýn oldum Sen benim baktýðým ve çalmadýðým KAPI ...
Belki en makul bilinçli hatta en özgür mahkumlarýydýk devrin HErþeye itiraz edip FÝNALDE Söyleneneni yapabiliyorduk Þimdi cebimizde kalan yapay bir kalp
Zekaya ne hacet ... ?
H:is kaybý 2024.10.04
Sosyal Medyada Paylaşın:
His Kaybı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.