Meclisin Hüznü

Gönlüm düþtü, dinim kayboldu birden,
Sevgilim baktý yüzüme, yine kýrgýn, serzeniþ neden?
"Bizimle oturup kalkma, yerin deðil bu meclis,
Güvenin yok, yüreðin ince deðil, bu yer seni silmiþ;

Dedim ki: "Söyle, kim burada huzur bulmuþ?
Biraz olsun sakince oturup da, gönlü kýrýlmadan kalmýþ?
Bu sohbetin sonunda kim piþmanlýk duymadan kalkmýþ?
Göz görmez ki, piþman olmadan biten bir aný, bir aþk olsun;

Meclis dolu, gözler dalgýn, sesler boðuk,
Her biri bir baþka hüzünle kalkýp gitmiþ,
Düþündüm, kim bu âlemde mutlu kalmýþ?
Her oturuþ, bir veda, her sohbet yarým kalmýþ;

Ey dost, dünya meclisi, yorgun ruhlar için,
Kim burada huzur bulmuþ, kim yýkýlmadan gitmiþ?
Yine de düþeriz bu aþkýn yollarýna,
Belki bir gün piþman olmadan kalkarýz bir masadan;

Bahadýr Hataylý/04.10.2024/18.10/Namazgah/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın: