Þöyle bir içsem diyorum küfellik olana kadar küfeli hamal da kalmadý ya hoþ sokaklarda güvenli deðil çakalýn teki üç kuruþ için iki býçak sallar ayýk olsan kaç yazar
eskiden böyle kendinden geçenlere görenler koluna girer kahve ayran ýsmarlar kardeþ ne tarafa býrakalým derdi þimdilerde nerde fýrsat deyip soyup bir kenara atýyorlar ölmezsen þükret
ne çok bozuldu her þey usta insanlýkta delikanlýlýkta kahvehanede bir dayýyla sohbettik güldürme birader dedi bir padiþah hikayesi anlatýp
padiþah mý bu günleri görmüþtü yoksa bu padiþah merakýmýz ondan mý
velhasýl kelam hani þu meþhur laf var ya ’dünyada mekan ahrette iman’ ne mekanda güven var ne imanda korkutuyor zaman
içmek istiyorum ya kötülüðe üç beþ kadeh þerefe deyip sahi þeref hiç uðramaz oldu amannnnn bizde þerefsize kýralým kadehleri meydan onlarýn
Coþkûnî
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Coşkun 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.