Zehir Zakkum

Ne elim uzanýr sana, ne vazgeçer yürek,
Sensiz alýnan nefes, hep eksik, hep tükenmek,
Bu derdi kime söylesem, dile gelmez,
Zehir zakkum gibidir, tadýna doyulmaz;

Aþkýn ne yangýný söner ne küllenir,
Sensiz geçen her an, bir ömür tükenir,
Kime açsam içimdeki bu aðýr yükü,
Bir suskunluk sarar dilimi, sesim kesilir;

Yaklaþsan bir an, kalp hýzla çarpar,
Uzaklaþsan dünyamdan, her þey susar,
Bir çemberde döneriz, tutuþmuþuz gönülden,
Ne sen çýkarsýn, ne ben bu esir halden;

Dilimde yarým kalan sözler geceye karýþýr,
Bir gölge gibi dolanýr, sessizce yankýlanýr,
Elim sana varmaz, bu aþk sarar dört bir yaný,
Zehrin tadýna varmak mý aþkýn sonu sanki?

Her sabah yeni dertle baþlar bu gönül,
Sensiz geçen her an, dipsiz kuyuda gönül,
Bir kere düþmüþüz aþkýn ateþine,
Zehir zakkum gibi, tadý bile güzeldir kendine;

Bahadýr Hataylý/03.10.2024/19.45/Sancaktepe/ÝST







Sosyal Medyada Paylaşın: