MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KAVUŞAMAYIZ DİYORSUN YA
SeSSiZ_ŞaiR_000 Denizli

KAVUŞAMAYIZ DİYORSUN YA



KAVUÞAMAYIZ DÝYORSUN YA

Biz seninle
Kavuþmayýz diyorsun ya..
Olmuyor..!
Nefes alýyorum
Ama ciðerlerime varmýyor..
Týpký senin,
Seni seviyorum derken
Cümlenin dilinle dudaðýn
Arasýndan dönüp
Kalbine inememesi gibi
Boðazýma takýlýyor özlemin..
Ve mýh gibi oturuyor yüreðime
Bu cümle..
Kavuþamamak...
O anda
Soluðu da bu kadarmýþ
Mürekkebimin diyorum
Sayfanýn orta yerinde susup kalýyorum
Ve her bir þiirin enkazýnda boðuluyorum..
Ýþte bu çok aðýr geliyor
Düþün ki..
Yolun hepsi kýrk adým
Ve kýrk adýmýn kýrký da yarým kalýyor...

Biz seninle,
Kavuþmayýz diyorsun ya.
Garip bir serçenin alýnganlýðýnda
Gündüzüm gece oluyor..
Rüyalarýma zehir,
Sevdama düþmekten
Korktuðum sýrat oluyorsun...
Göðsümdeki çölüme yaðmur deðmiyor..
Þiirlerim pranga yemiþ tutsak gibi
Zindana düþüyor..
Biz seninle
Kavuþamayýz diyorsun ya..
Hasretin aðýr aðýr basýyor yüreðime
Ve özlemin sis gibi gözlerime çöküyor...
Kavuþmayýz diyorsun ya...
Ýþte o anda
Zor zamanlardan geçiyor ömrüm.

Biz seninle
Kavuþmayýz diyorsun ya...
Gülüþlerimin arkasýnda
Bir kaç göz damlasý saklýyorum
Senden ve herkesten.
Ama sebep sen deðilsin...
Söylediðin o söz var ya,
Zihnimdeki haykýrýþ
Kanýmdaki zehir oluyor..
Yüreðimdeki kapanmaz yaranýn
Acýsýyla uykumdan uyanýp,
Tavana saatlerce manasýzca
Bakýyorum...
Bir anda sehrin ýþýklarý kararýyor,
Kalbim kendime bile yetmiyor..
Kavuþmayýz diyorsun ya
Kalp yetmezliði deðilde
Sen yetmezliðine yenik düþüyorum..
Soluðum kesiliyor
Ve yüreðimde yine o sözün çýnlýyor..
Kavuþmayýz diyorsun ya
Asýl beni bu söz öldürüyor...

Biz seninle
Kavuþmayýz diyorsun ya..
Baþlýyorum kendimi sorgulamaya..
Acaba
Bir rüyamýydýn,
Yoksa hayalmiydin sen diye.
Aþkýn en acýmasýz mizrabi olup
Sinemi dele dele düþüyorsun yüreðime.
Sana kanayan yaralarým açýlýyor
Ýçimin senli sokalarý inciniyor o anda..
Kavuþmayýz diyorsun ya..
Defalarca sarýlýyorum hayaline
Saatlerce saçlarýndan öpüyorum tel tel..
Sonra
Oturuyorum bir köþede sessiz
Ve
Noktasýz,
Virgülsüz,
Öznesiz þiirler yazýyorum sayýsýzca
Hepsinin sonunda
Senin acý sozun oluyor..
Biz seninle
Kavuþmayýz...

Biz seninle
Kavuþamayýz diyorsun ya. .
Bu acý söz
Yoruyor benim kalbimi..
Elimi sol yanýma attýðýmda,
Buz gibi yalnýzlýðý buluyorum
Yaný baþýmda,
Ýçim buz kesiliyor o an..
Keskin bir býçak avuçlarýmda
Yüreðimi deþiyor derinden..
Gözyaþým süzülüyor yanaklarýmdan
Namluya sürülmüþ sesin vuruyor
Sol yanýmý.
O anda sessizce
Haykýrmak istiyorum sana
Niye diye..
Ve içimdeki sana soruyorum
Neden sevdiðim
Neden kavuþamayýz
Kavuþursak mý biteriz
Yoksa kavusmazsak mý?
Bu aþkýn katili oluruz...

ÞÝÝRÝN GERÇEK YAZARI: SeSSiZ_ÞaiR_000
(Emek ve Gönül Hýrsýzlarýna Karþý Dikkatli Olun)

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.