Bu sessizlik beni çok yordu Duvarlarýn renksiz ve suskun tavrý bir yandan Bir yandan duvarda ki çýnlayan saat ise cabasý Geceleri hiç sorma Onlarsa kana susamýþ bir cellat gibi Yarýna çýkarmayacaklar sanki beni Güneþi doðurun bana Gri gökyüzünü hiç sevmem Hüzün bulutlarý uzak diyarlada kalsýn Döndüm o yollardan bir daha gitmem Bu sessizlik beni çok yordu Þimdi yaþamak zamaný Yeni doðmuþ bir bebek gibi günahsýz yalansýz Ve ta en baþýndan
Sedat Kesim
Sosyal Medyada Paylaşın:
SEDAT KESİM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.