Gönlümün huzuru baþýmýn tacý, Bahar olup da gel tez be gelincik. Ruhum sýkýlýyor ayrýlýk acý, Erit buzullarý çöz be gelincik.
Ela gözler açtý bir derin yara, Gecem kara, gündüz daha da kara, Yar derman olup da yaramý sara, Gönül devranýmda gez be gelincik.
Her sabah ufukta seni ararým, Daðlara taþlara seni sorarým, Benim olsan saçlarýný tararým, Zülfün arasýndan süz be gelincik.
Sensiz tadý olmaz bahçenin baðýn, Gelincik süsüdür ovanýn daðýn, Sol yaným felç oldu þimdide saðým, Beni yakan bir çift göz be gelincik
Nefesim kesildi kurudu boðaz, Seneye çýkmam ölürüm bu yaz, Gelip mezarýmý ellerinle kaz, Artýk fermanýmý yaz be gelincik.
Unuttum güzelim baharý yazý, Aþýk Aslansofu çalmadý sazý, Çöktü yüreðime ince bir sýzý, Haydi ver gönlüme haz be gelincik. Yanar gözlerinden öz be gelincik.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Musa Aslansofuoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.