BEN ŞAİR DEĞİLİM

Ben þair deðilim!... "heves" üstâdým,
Arýzalý çarka çomak sokarým .
Ýlham geçer iken hemen enseler
Giriftara damla damla akarým.

Kýldan ince bir yol çizer fezaya,
Uçsuz asumâna giderim yaya.
Her gece her gece boþa,hebâya,
Ay’ý oyalarým, lâf-ý sakarým.

Leyliler yüzünden sarhoþ kütüðüm,
Aþka dair ahu zarým tutuðum.
Ýpsiz deliyim ben, aklý yitiðim.
Zývanadan hece hece çýkarým.

Klavuzum demdir, nâr iksirinden
Doyar haznem, mâna ile derinden.
Yetmezse ruhumun gamlý yerinden
Ilýk ýlýk tüten közü çekerim.

Yandýmyürek ,dize dize seksemde,
Beceremem biraz hüzün eksemde.
Efkârýma meyil veren akþamda,
Bir çay koyar bir de tütün yakarým

Dörtlük gýrdabýnda yekten savrulur
Vezin arar iken beynim kavrulur
Sataþ varsa nâif dilim sivrilir
Okkalý bir sözle þamar çakarým.

Köþe bucak arar, mýsra dererim,
Dimaðýmda seher vakti örerim.
Gözümün nuruna kýzar, yererim
Tan yerine uyur gezer bakarým.

Saðým yýkýk viran,solum yaralý,
Ben beni bileli,derdim sýralý.
Þu dünyadan ayrý, dünya kuralý,
Yalnýz þiirlere içim dökerim.



"KIYMET VEREN GÖNÜL VAAR OLSUN."
Teþekkür ederim edebiyat defteri.
Saygýlarýmla.....





Sosyal Medyada Paylaşın: