Artýk yýldým, býktým! Böyle yaþamaktan! Bir son bahar sesiydi, sanki bütün ömrüm! Serin, rüzgarlý ve daðýnýk bir türkü kokusu gibiydi hislerim! Gençtim! Ama yorgundu çocukluðum! Çünkü dökülen son bahar yapraklarýna takýldý mutluluðum! Üzgün bir çocuðun yalnýzlýðý kadar saydam kalabilseydim! Ömrüm derdim! Ömrüm nasýl da dolu geçmiþtir! Ölebilirim artýk rahatlýkla! Ben ne geceydim cana! Ne de sabahttým sana! Sen benim içim de Koskoca bir dünya gibi dönerken! Ne haddimeydi bana gökyüzü olmak! Ben hiç bir þey deðildim sen varken! Ömrü bilmezdim yýllarý gün gün aþarken! Hayata küsmezdim sen kalbimdeyken! Yudumladýðým suyun! Kýþýn yazýn ve doðan güneþlerin Tek nefesiydin sen! Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dinçer Dayı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.