HAZAN GÜLÜ

Her bahar yaðmurlar yaðýp ta geçti,
Hiç iz býrakmadý benim baðýmda,
Derken hazan geldi güz gülü açtý,
Sönmeyen bir ateþ yaktý baðrýmda.

Öyle bir ateþ ki durmadan yanar.
Rüzgâra lüzum yok, sanma ki söner,
Bir gün keser döner bir gün sap döner,
Kapanmaz bir yara açtý baðrýmda.

Kokusu gülde yok sümbülde asla.
O güzel baþýný bir yana yasla,
Öyle durur öyle bakar aheste,
Zannettim ki býçak saplý baðrýmda.

Güz gülünün sarýsý var alý var,
Güz gülünün þalvarý var þalý var,
Güz gülünün poleni var, balý var,
Doyulmaz bir iþtah yaptý baðrýmda.

Güz gülleri maðrur durur dik durur,
Yel estikçe yapraklarý savrulur,
Deli gönlüm gül, gül diye kudurur,
Sevgi denen bir dert saplý baðrýmda.

Yaz gülleri, güz gülüyle yarýþmaz,
Yýllar geçer gönül gülden savuþmaz,
Oðuzum adettir seven kavuþmaz,
Sevda denen bir dert kaplý baðrýmda.

Ormancýk- 16.02.2006
Recep ÇAÐLAR(Oguzsoylum)
Sosyal Medyada Paylaşın: