Yolcu Yolunda Gerek
Niceleri geldi, ne hayaller kurdular,
Dünyaya kök salýp, hükmettiler, durdular,
Ama hepsi bir gün çekip ansýzýn gittiler,
Sanki hiç doðmamýþ, yaþamamýþ gibiydiler;
Bir bak etrafýna, kimler geçti bu yoldan?
Hepsi bir ömür sürdü, sonra kayboldu tozdan,
Sen de öyle sanýrsýn, hiç bitmeyecek gibi,
Ama zaman herkesi yutar, sessizce, yavaþtan;
Onlar da senin gibi güçlüydü, diriydi,
Gözlerinde ýþýk, yüreklerinde heves saklýydý,
Ama dünya hep ayný, geçici bir rüya,
Kalan sadece izi, hepsi göçüp gittiler;
Sen de sanma sonsuzsun bu dünyanýn baðrýnda,
Bir an gibi geçer ömrün, anla sonunda,
Býrakýp gitmek, herkesin yazgýsý bu alemde,
Niceleri senin gibiydi, þimdi hepsi yer altýna indiler;
Tut ellerini göðe, bir nefes kadar yakýn,
Hayat gelip geçici, dün gibi, yarýn,
O gidenler, senin gibi düþündüler hep,
Sonunda geldikleri yere elbet döndüler;
Bahadýr Hataylý/02.10.2024/17.30/Namazgah/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.