AYRILIK ŞERBETİ
Köprüler yýkýlýr dereler taþar,
Ayrýlýk Þerbeti içtiðin zaman.
Ýnsan aklý buna aniden þaþar,
Ayrýk otlarýný biçtiðin zaman.
Güneþi beklersin erkenden doðar
Karanlýk dediðin her yeri boðar
Yaðmurda gezersen üstüne yaðar,
Bahçede La havle! çektiðin zaman.
Hiç bitmeden yanar içimde çýra
Kalbimde kapanmaz açýlan yara
Bahtýmý sorarsan doðuþtan kara,
Yýkýk köprülerden geçtiðin zaman.
Sanýrsýn bu dünya yandý yanacak
Herkes seni birgün gelir sanacak
Sofranda ekmeði kimler banacak?
Dostunu yeniden seçtiðin zaman.
DOÐANAY’ým kýþýn sonu bahardýr
Bütün sevenlere hasretlik vardýr
Dünya geniþ derler hastaya dardýr,
Birgün yataklara düþtüðün zaman.
Kemal DOÐANAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.