Kimsesiz

Kimsesiz
Ey yürek yangýným, ey hayallerimin sahibesi
Senin Þehrine uðradým dün akþam üstü.
Sokaklar sen kokuyordu sanki.
Sahile doðru uzayan arnavut kaldýrýmlarýnda
Suskunluðunda irkildim bakýndým etrafýma,
Ne geçip giden hayalin ,ne de kokun vardý etrafta
Sessizce yoldan geçip giden gölgeleri izledim.
Yüreðimi yakan yokluðunda bedenimi
Hançerden özlemin kasýp kavuruyorken
Artýk geri dönmek zorundayým, vakit sensizlik
Haberin yok bu kaçýncý seher yeli yüzümü okþayan
Kimsesizler gibi tek baþýma sahilde boynum bükük.
Sensiz Ýlk pazar günü yokluðun aðýr gelir bedenime.
Umutsuzca baþý boþ sahilde ordan oraya yürüyorum.
Etrafa iðde kokusu yayýlmýþ vakit özlem vakti
Göz yaþlarým bedenimi yakýyorken
Susmuþ uzaklara bakýyor gözlerin.
Ellerin soðuk, sözlerin soðuk üþüyorum bakýþlarýnda
Biliyorum artýk yokum yüreðinde.
Ama bunu anlatamýyorum bir türlü yüreðime
Gözlerim hep bendeki seni arýyor
Karartýlar içinde bir karartý oldum
Duymadýn beni sessizce geçiyorum þehrinden
Kimsesiz sensiz tek baþýma geçiyorum. E.Balta
Sosyal Medyada Paylaşın: