Ömür Feneri
Her sabah bir gün doðar ufkuma,
Eksilir ömrümden bir damla, usulca,
Þafak, bir hýrsýz gibidir gölgede,
Feneriyle ömrü çalar sessizce;
Gün dönerken yeni bir umut sunar,
Ama her umut, zamaný hýzla sarar,
Bir fenerle gelip alýr her saniyeyi,
Bilmezsin ne kaldý, neyi arar;
Þafakla çalýnýr her damla zaman,
Kapanýr günler, anýlar yalan,
Bir güneþle açýlýr yeni bir sayfa,
Ama eksik sayfa, kayýp bir alan;
Gözlerim ufka baksa da her sabah,
Bilirim ki her an gider bir parça, bir daha,
Elinde fenerle yaklaþýr o hýrsýz,
Kalmayan günlere birer mezar kazmaya;
Eksilen günlerin sayýsýnda yiteriz,
Fenerin aydýnlýðýnda solan bir biziz,
Her doðan güneþ, ömrümüzden yontar,
Zamanýn önünde duramaz kimse, biliniz;
Bahadýr Hataylý/02.10.2024/Sancaktepe/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.