NERE GİDİYORSUN YALAN DÜNYA
NERE GÝDÝYORSUN YALAN DÜNYA..
Ah be þimdi!!
Ölmek için çok genç,
Yaþamak içinse çok telaþlýyýz...
Ama unuttuðumuz bir þey var...
Hayat dediðimiz de;
Bir tek ölümle terbiye edilmiþ.
Ýþte belki de bu yüzden;
Mezarlýk sonrasý ayrýlýðý yaþamadýysak,
El sallamalarý da ayrýlýk sanýrýz..
Ve ;
Bir gün öleceðimizi bile bile yaþarýz.
Amaen sonunda ölüm gelirde,
Biz yine de erken deriz...
Çünkü;
Sadece insandýr öleceðini bilerek yaþayan
Sadece insandýr bile bile,
Dünya malýna kanýpta
Ahiretini unutan...
Eee insanýz yaa...
Mal hýrsý mülk hýrsý deriz,
Gözlerimizi para pul ile bürüyüp
5 vakit namaz kýlmaya eriniriz..
Buda yetmez;
Aldýgýmýz her nefes içinde
Þükretmeyi unuturuz.
Ama ne zaman bir felaket gelse baþýmýza..
Bir depremle yýkýlsa yuvamýz,
Bir selde sürüklense canýmýz,
Bir yangýnla kül olsa malýmýz,
Tek o zaman Allâh der..
Yaradaný hatýrlarýz...
Sonra yine sil baþtan unutup,
Kaldýðmýýz yerden yaþar gideriz..
Ne ölüm gelir aklýmýza..
Ne de mahþeri mizan...
Ah be iþte insan deðilmiyiz...
Çið süt emmen de biziz...
Kardeþ kardeþe kýyanda biz..
Boþ deriz de begenmeyiz,
Daðlarý tarlalarý..
Önce yüreðimize,
Sonra cebimize koyarýz haramlarý...
Unutur gideriz güzel olaný,
Helali ,hakký...
Ama ne zaman;
Alahýn sopasý inerse baþýmýza..
Ýþte o zaman,;
Korkudan tir tir titreyip,
Sen bizi koru Allah’ým deriz..
Sonra da;
Suçu atarýz daða taþa...
Eyyy dünya nere gidiyorsun diye...
Ahhh.. Ahhh bee...
Sen ne kadar da,
Nankörsün be insan...
Oldu mu þimdi
Bu aymazlýk..
Ýnan ki sen varya
Sen hem suçlusun hem güçlü...
Ama dön bir bak
Oynadýn dengesi ile dünyanýn,
Bozdun sonunda ayarýný terazinin..
Bir de.
Nere Gidiyorsun?
Ey Yalan Dünya!!!
Diye feryad edersin...
Þimdi bir sus da...
Bin düþün ey insan...
Suç acaba kimde..
Sende mi?
Yoksa Kirlettiðin Dünyada mý???
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.