Dün bir güzel gördüm! Aman Allah’ým! Kendisi sanki, Dilberi Rana! Ama, baþka memleketten di! Baþka diyarlý idi... Öyle bir, derinden baktý ki, bana! Ahhh, o ne bakmak dý... Kalbimi onikiden vurdu! Ahhh o ne güzel bir afetdi...
Belki, bir Ýngiliz... Belki bir Kazak tý! Belki de bir Türk’tü! Benden biraz korktu! Hem çekindi! Hem de ürktü! Ama, kalbim etkilendi! Beynim büyülendi! Ahhh, bir bilsen! Ben bir aptala döndüm! Garip gönlüm ona, ne diller döktü! Ahh o, ne alýmlý ve güzel bir dilber’di! Ahhh o, ne güzel bþr afetti!
Adým Makpel dedi! Soyadým bakla diye ekledi! Al dedi, bu resmi koynun da sakla! Sakýn! Beni basit görüp.. Öyle, kötü gözle bakma! Ahhh o, ne güzel bir dilber di! Ahhh o, ne afet ti! Kalbimþ çaldý! Gönlümü yaktý yýktý! Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dinçer Dayı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.