ruhumun her deminde, neminde sonu olmayan son bir baharken eylül her yudumda sar, sarýl imbatýn kanayasý nefesine
gölgemin izine lirik bir yaprak döken sen gömülü bir hüzünden ve dahasý bir güfteden buðusunda dudak, dudak hüznü söken aþk bozumu bir yara, yardan hüzündür eylül..
týlsýmý kalbe zuhur eden aþk içim yangýnlarýnda ömrügahým küle, ateþe ne hacet sen derdinde, sen yeminimde çýralanmýþken ah’ým..
hüznü yaralý bir þiirdir aylardan eylül...
~°~ ~°~ ~°~
Sosyal Medyada Paylaşın:
Devrimkaya~ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.