Sanýrsýn hep kendi yazmýþ, her kitabýn en hasýný
Yazdýðýyla silivermiþ zihinlerin kör pasýný
Ayrýca hep spor yapýp geliþtirmiþ her kasýný
Boþuna denmemiþ zaten “nev’i þahsýna münhasýr"
Ýlmi öyle çok derin ki, saymamýþ hiç sayfasýný
Her zaman çok özenlice seçer kendi tayfasýný
Allâmedir, hiç çekemez baþkasýnýn tafrasýný
Kaðnýya bile binmemiþ, “nev’i þahsýna münhasýr"
Hak etmeyenlere denir, hak edenler unutulur
Bazen dinlemek de lazým, çok gereksiz konuþulur
Kayýsý ve fýndýk bile, serilip de kurutulur
Daha hiç yere inmemiþ, “nev’i þahsýna münhasýr"
Alametifarikadýr, zât-ýdýr en þahânesi
Her zaman hep hazýr durur, cebindedir bahânesi
Nereden çýktý bu dersin, bütün bunlar neyin nesi
Korksa bile hiç sinmemiþ, “nev’i þahsýna münhasýr"
Durmadan hep istiyor ki, sürekli onu övsünler
Umursamaz hiç kimseyi, dayak atýp da dövsünler
Çekinmez ki hiç kimseden, isterlerse hep sövsünler
Lodos esip de dinmemiþ, “nev’i þahsýna münhasýr"
Normal biriyim dese de, hiçbir zaman deðil öyle
Konuþsan da fayda etmez, ne çok þey söylersen söyle
Hiç uðraþma benimle der; konuþamazsýn sen böyle
Söylenene hiç kanmamýþ, “nev’i þahsýna münhasýr"
Kimisi hep bekler durur, yok mu bana hiç iltifat
Kapý gibi hep gýcýrdar, yaðlamayýnca kabahat
Böylesiyle geçinmek de, gerçekten çok zor zanaat
Tutuþmuþ da hiç sönmemiþ, “nev’i þahsýna münhasýr"
Türkmenoðlu demem o ki; beðenmez hiç baþkasýný
Bir farkýmýz olsun diye, yan takar hep þapkasýný
Yalanlarý asla bitmez, hiç düþünmez arkasýný
Çekip gitmiþ hiç dönmemiþ, “nev-i þahsýna münhasýr"
Þükrü Atay (Türkmenoðlu)
* Þiir (8*8) 16’lý hece ölçüsüyle yazýlmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.