Gönlümün Derdine Vakıf Mısın Yar

Gönlümün derdine vakýf mýsýn yar,
Bir halden bir hale saldý gözlerin,
Dinmezdi dü çeþmim, akardý zar zar,
Mecnun gibi þaþkýn kýldý gözlerin.

Ayrýlýðýn meyi birden sunuldu,
Ýçime bin türlü hasret konuldu,
Kimse görmese de gönül yoruldu,
En gizli hissimi bildi gözlerin.

Bu sevda içimde sanki fýrtýna,
Düz gitsem, az gitsem yolum hep sana,
Bedenim sarsýldý, düþtüm figana,
Beni de kendimden çaldý gözlerin.

Dünyanýn kahrýný kimler çekmedi,
Gidenler gitti de geri bakmadý,
Hayat yolundan biri sað çýkmadý,
Son umudumu da aldý gözlerin.

Kavuþma gününe umidim vardý,
Düþman kadar dost da gönlümü yordu,
Yolumu þaþýrdým, karanlýk sardý,
Kaybolan ruhumu buldu gözlerin.

Bir seda yaklaþýr uzakta derken,
Ýnledim gözyaþým içten akarken,
Dönüþü olmayan yola çýkarken,
Bir tebessüm ile güldü gözlerin.

Karanlýk yollara hep seni sordum,
Hayaline her gün kalbimi serdim,
Dumanlý daðlara baþýmý vurdum,
Þaþmayan kýblem oldu gözlerin.

29.09.2024 Almanya, Mahfi
Sosyal Medyada Paylaşın: