KASTIN MI VAR CANIMA

KASTIN MI VAR CANIMA

Sen vicdansýz...
Sen meðer
Benim doðru bir sevdayla sevdiðim
Yanlýþ insanmýþsýn.
Ve ben de;
Bir aptal gibi sana kanmýþým..
Hâlbu ki;
Ben seni adam yerine koyup da,
Yüreðimin baþtacý etmiþtim..
Sen ise o yerini beðenmemiþ,
Bu yüreðe ihanet etmiþdin..
Sen benim aþkýma da
Hiç layýk deðilmiþsin..
Bunu geçte olsa anladým
Ve sana da dedim...
Gün gelir
Benim herkes gibi olmadýðýmý anlarsýn..
O zaman da sen geç kalmýþ olursun..
Sen de benim için herkes gibi olursun..
Þimdi sen söyle kitapsýz...
Kastýn mý var ki canýma
Kastýn mý var ki girmeye kanýma da
Sen hangi yüzle geldin kapýma...

Sen Allah’sýz...
Söylesene unuttun mu yoksa..
Hani sen benim,
Gönül hanenimi yýkýp giderken..
Beni de bir çare býrakýrken..
Ben de sana;
Eðer ki;
Her gidiþin,
Bir dönüþü vɑrdýr diye düþünüyorsan.
Ve geri geldiðin zaman da,
Yine bu kapý açýk kalacak sanýyorsan.. Aldanýrsýn demedim mi..
Demedim mi sana;
Bu saatten sonra,
Ben baþkasýný düþünerek yazarým..
Sen de üstüne alýnarak okursun diye..


Sen vicdansýz..
Þimdi bir kez daha;
Ýyi dinle beni...
Ve asla bir daha deðil kapýmý çalmak,
Sokaðýmdan dahi geçme..
Semtime bile sakýn ola ayak basma..
Basma ki!
Kirlenmesin gönül memleketim..
Kirlenmesin tertemiz kalbim..
Çünkü;
Bu gönül kapýsý artýk sana kapandý
Üstüne de kýrk kilit vuruldu.
Bundan sonra;
Sen bin ah etsen,
Bin vah etsen kaç yazar..
Elinde bir demet gülle deðil,
Binlerce çiçek gelsen neye yarar..
Þimdi sen affet diye dönsen de,
Bundan gayrý bana deðil,
Ancɑk ve ancak kendi kendine dönersin..

Sen kitapsýz...
Hiç öyle gözyaþý da dökme..
Bundan sonra hiç kusura da bakma..
Çünkü;
Benim yüreðim artýk tek kiþilik..
Ve sen Allah’sýz..
Sen yüreðindeki kalabalýklarla
Benim ne yanýma
Ne de yüreðime sýðarsýn..
Çünkü;
Ben artýk sevgimin
Kadrini,kýymetini bilmeyeni de,
Almýyorum bundan sonra yüreðime
Þimdi sana hiç üzülme diyecem ama
Hani ipini koparýp ta,
Yanýmdan ayrýlan köpeði bile
Tekrar kapýma dahi baglamazken,
Sanma ki ben sana kapýmý açarým..
Ben nelerimi bile kaybetmiþken
Ýnan senin lafýn bile olmazken,
Sanma ki senin adýný anarým...

Þimdi vefasýz artýk sende anla...
Ýnan ki;
Ne acýlara dayandý,
Ne ihanetleri gördü bu yürek
Ama bundan sonra senin gibi
Nankörlere de asla geçit yok.
Verilecek tek damla sevgim,
Dökülecek bir gram gözyaþýmda yok..
Madem bir zamanlar,
Sen, bensizliði seçtin...
Bende bu saatten sonra,
Sensizlikten baþka bir þey kaybetmem.
Gözlerimin gördüðü yerden seni silerim..
Ýçimdeki sevgini de bitiririm
Þimdi vefasýz
Ben sana mutluluklar dilerken
Namert hayatýnda.
Sen de kapýma bir daha gelme..
Ve o yüzsüz , yüzüne de tükurmeden,,
Sen de canýma kasttedmeden
Kanýma da girmeden..
Defol git hayatýmdan..
Ben bu saaaten sonra
Sana asla dur demem...
Gittiðin için de hiç üzülmem...
Çünkü ben seni,
Yazdýðým þiirlerimle,
Okuduðum þarkýlarýmla,
Çoktan maziye gömdüm..
Adýný da þerefsiz koydum..
Þimdi sen de defol git.
Ve giderken de kaldýr kadehini..
Varsa þerefine,
Yoksa gidiþine içelim.


Sosyal Medyada Paylaşın: