MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Kül Sesi
Beyhudenin Kalemi

Kül Sesi




Her yaþadýðým gün
Birini öldürdüm


Ferman veren olmadý boynuma
Esaretim savrulmak oldu
Tutuksuz bir daðýlmayla
Geniþledikçe geniþledi göðüs kafesim


Ne çok suçluydu öldürdüklerim
Ne çok


Bir ben býrakmamýþlardý ki benden
Sadece bana ve ana kalan bir ben


Önce gölgemi
Çekip aldýlar kaldýrýmlardan
Ardýma düþen izim kalmadý

Durmadýlar
Yetinmediler aldýklarýndan
Tek tek çektiler ilmeklerimi


Söküldü gündeki gözlerim
Güne bakan gözüm kalmadý

Tek tek yýrtýlar kimliklerimi üzerimden
Anadan üryan kaldým
Yine is’ime doymadý hiçlikleri


Ben anayým
Ben yârým
Ben evladým diye
Kimliðime bindirdiðim özüm kalmadý


Bir bir diktim bakýþlarýmý ölen yerlerime
Karanlýðý delen gülüþlerim kalmadý


Esamem çekildi ömür soluðundan
Nefesim var
Hiç olmazsa nefesim var diyecektim ki

Rüzgara karýþan sesim kalmadý


Ne çok öldürdüler benleri
Ne çok


Bende öldürdüm onlarý duyan olmadý


Ben masumdum
Elimden
Dilimden
S’usumdan
Hesap soran olmadý


Savruldum
Uykusuzca esneyen boþluklara
Kalbine tutuklayýp
Esir eden olmadý


Sessizce sokuldum sessizliðe
Söyleyecek çok sözü vardýr elbet dedim
Susup içine yuttuklarýmdan
Bilirdim çünkü


Yüreðime ölmeden önce
Tek bir söz caný oda baðýþlamadý


Sözcüksüzlüðün cümlelerinden
Ne çok öldü yüreðim ne çoook


Ölmeye gömülecek þiir yerim kalmadý



"
Sessiz çýðlýklarýmýn kül sesine
Yanký olan olmadý
"


_beyhude
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.