Artık yeter Abdurrahman GÜLEÇ

Artýk yeter

Þiirin hikâyesi
Alfred Nobele ithaf olunur TNT VE DUMANSIZ BARUTUN MÜSTAKBEL BABASI

Alfred Nobel’in 20 farklý ülkede kurduðu 100’e yakýn þirketi de büyük kazançlar elde ediyordu. Bu þirketlerin birçoðu, silah ve patlayýcý üzerine kurulan þirketler olarak biliniyordu. Birçok ülkenin silah ve patlayýcý ihtiyacý, Alfred Nobel’in kurduðu þirketler tarafýndan saðlandý.

Burdan kazandýðý servetle nobel vakfýný kurdurdu 350 ye yakýn silah ve patlayýcý , barut patentinin telif gelirleri buraya akýyor

Günümüzde bile toprakta gömülü duran milyonlarca mayýndan akan kan kol bacak ve canlarda buraya akýyor en çok zarar gören yine çocuklar

BU VAKIF DÜNYAYA BARIÞ ÖDÜLÜ VERÝYOR


Nasýl bir çeliþkidir ki
Masumlar ölür,
Katiller ödül alýr
Ve O ödülün adý
Barýþ olur!

Her þafak atýþýnda medeniyetin ufkunda
Güneþ daha fazla yakýyor
Yaðmur daha çok ýslatýyor çýplak bedenleri
Bu gördükleriniz;
Atlas perdelerinizi koruyan panjurlar deðil!
Yarý ölü iskeletler,
Anladýðýnýz medeniyetin canlý çöpleri

Ve çocuklar; yarý aç yalýnayak,
Üzerlerinde paçavralar.
Suya küskün yüzleri,
Masum gözlere yuvalanmýþ ateþ
Nasýrlanmýþ küçük yürekleri
Ellerinde sopa, ellerinde taþ
Tek bildikleri oyun
Yaþamak için savaþ

Ya sizin bildikleriniz;
Hangi bomba hangi þiddette yýkar bir evi
Ya da nasýl yok eder þehirleri
Ve içindeki büyüyen yaþamý
Yüreklere ekilen nefret tohumlarý
Hangi þiddette düþman eder iki kardeþi
Ýyi bilirsiniz
Yalanla zehirlemeyi

Ýnsan haklarý diye çýðlýk atan sahtekârlar
O çýðlýk bir gün sizi de sarmayacak mý?
Yetsin! Yetmeli artýk!
Durun biraz!
Nedir bu kalabalýk, bu laf kalabalýðý
Soluklanýn biraz, bir nefes verin
Daðýtýn düþüncelerinizdeki karabulutlarý
Bir bakýn, bir bakýn etrafýnýza
Ýnsanlýða bunu yapmaya ne hakkýnýz var

Kirli hayallerin aleti aptal makineler
Boþalan zemberek yay gibisiniz
Beyninizde mi boþ sizin
Kör, saðýr, hissiz
Etrafý ateþe vermektesiniz,
Haberiniz var mý siz kimsiniz?
Nereden geldiniz?

Ne o utanýyor musunuz, ikiyüzlülüðünüzden
Yüzünüzün kýzarmasý
Daha kötüsünü beceremediðinizden mi?
Hadi birazda aðlayýn þimdi
Ýki damla gözyaþýyla affetmek için kendinizi
Nasýlsa yeni günde yenilenir her þey:
Öyle mi!
Bir gün o gözyaþý denizinde boðulmayacak mýsýnýz?

Barýþ istiyorum diyor bir ihtiyar bunak
Salyalarýný etrafa saçarak
Be hey gafil bulunduðun yere bir bak
Durduðun yer kanlý sunak
Zeytin dalýndan uçurulan gümüþ renkli güvercinler
Kanatlarýnda acý, kanatlarýnda hezeyan
Ölüm taþýyor çocuklara kucak, kucak

O çelik kanatlý kuþlar
Sizin çatýnýza hiç tünemeyecek mi?
Yürüyen kalelerin kükremesi
Uykularýnýzý bölmeyecek mi hiç?
Ya çok safsýnýz
Ya da yaþamaktan çok uzaksýnýz

Kýrmýzý koltuklu onur salonlarýnýn
Kibar beyefendileri, haným efendileri
Hangi deprem; hangi þiddette
Yýkar bir yüreði,
Hangi el kopartýr, söküp atar
Kimsesiz býrakýr
Ýçindeki çocuðu,
Hangi vicdan; Susuz býrakýr
Umut çiçeklerini,
Hangi el alkýþ tutar
Onursuz cinayetlere
Ve hangi vicdan ödül verir
Kahpeliðin þaheserlerine

Göðsünde açmýþ kan gülleri
Hangi gül yüzlü çocuk affeder þimdi sizi
Bunca bencil bunca eþkýya kesilmiþken
Cehennem çiçeklerini göðsünüze takmýþken
Hangi cennet kabul eder þimdi sizi

Bir gün sýra size de gelmeyecek mi?
Kurtulacaðýnýzý mý sanýyorsunuz;
Gafletinizin kurduðu tuzaklardan!
Ektiðiniz nefret tohumlarý,
Bir gün sizi de zehirlemeyecek mi?

Nasýl bir karanlýk güçtür ki
Düþüncelerinize set çeker
Bunca arî duygu varken
Birlikte mutlu olabilecekken
Ýnsanlýða ihanete, cinayete teþvik eder

Ey insanlýk
Uyanýn, kulak verin seslere
Açýn artýk gözlerinizdeki perdeyi
Duysun saðýr yürekleriniz
Duyun, çýðlýklarý
Nasýl bir vicdan bu kadar hissiz olabilir
Hangi dil bu kadar sessiz kalabilir
Kýrýn zincirlerinizi artýk, haykýrýn,
Haykýrýn, içinizdeki bütün öfkeyle

Artýk yeter!

Bu nasýl bir çeliþkidir
Masumlar ölür,
Katiller ödül alýr
Ve O ödülün adý
Barýþ olur!

Abdurrahman Güleç
Sosyal Medyada Paylaşın: