Yýkýldý kaderin kar, boran kýþý
Ömrümün üstüne gitmedi gardaþ
Sürdükçe dinmedi, keder yaðýþý
Ýliðime sindi, yetmedi gardaþ
Hüzünlüsün dersin, yüzün hep asýk
Cümlelerin esir, ses tonun kýsýk
Doðrul bir an önce, þu halinden çýk
Ýçimde ki o yas bitmedi gardaþ
Aldýðým her nefes dersin ki zehir
Hücraným hep hazýr, huzurum tehir
Çileli bendimin, çilesi mahir
Mevlam üzerimden, atmadý gardaþ
Karanlýk kuyuya, döndü içerim
Öfkemle içimi keser, biçerim
Efkarým tutunca, candan göçerim
Tek aným neþeye, çatmadý gardaþ
Üzerime esti, azaptan yeller
Þu gönül bahçemde, bitmedi güller
Gam yüklü sinemde, sustu bülbüller
Baykuþlardan sebep, ötmedi gardaþ
Þu fani hayatýn, geldim sonuna
Sahip olamadým, keyif anýna
Düþmüþüm demek ki, hüzün kýnýna
Bahtým beni ordan, itmedi gardaþ
Mehmet Kýlýçel
Soðukdoðulu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.