BENİM İÇİN ÜZÜLME

BENÝM ÝÇÝN ÜZÜLME

Sen ki benim Yürek/Yangýnýmdýn.
Þimdi söylesene;
Sen gerçekten unuttun mu beni..
Hiç keþkelerin de yokmu artýk senin..
Ben yüreðin de artýk yokmuyum ssvdiðim..
Söylesene gönül/sýzým..
Geçtimi yürekteki sevdan?
Söndümü yanan ateþimiz?
Peki sevdiðim öyle olsun...
Sen istersen bundan sonra unut beni?
Ýstersen anma da adýmý..
Sen bundan sonra da;
Benim için sakýn üzülme.
Beni de ne olur hiç düþünme....
Ve git ardýna bakmadan,
Yak bütün geçmiþi..
Ve inan gün gelir
Ben de unuturum seni...
Ben de unuturum senin adýný..

Biliyorum sen hiç bir zaman sevmedin,
Sen gerçekten de unuttun beni..
Artýk ne bir þiir okununca,
Doluyorum gözlerine..
Ne de bir þarký çalýnca
Ben geliyorum aklýna..
Ve biliyorum..
Sen çoktan unuttun beni..
Adým geçince de
Hatýrlamýyormusun o güzel anýlarý..
Artýk tek bir gece de olsa;
Rüyalarýna da girmiyorum..
Hayalimi de kurmuyorsun deðilmi..
Ama sende unutma
Bugün unutan sen olsan da
Gün gelir bende silerim
Senli olan anýlarý
Bende unuturum seni
Kýrk yýlda bir anarým adýný..



Þimdi ne desem biliyorum gönül/yaram..
Duymaz senin aþk’a saðýr yüreðin..
Anlamaz beni o taþ kalbin..
Hem sen gönül gözüyle hiç sevmedin,
Yüreðin ile hiç görmedin ki beni..
Belki sen hiç görmek,
Hiç sevmek de istemedin de beni..
Belki de sadece ben inanmak istedim bu yalana.
Sadece ben kandýrdým kendi kendimi..
Bu aþk oyununda..
Ama yinede söyle be kalp/aðrým..
Söyle nasýl baþardýn?
Nasýl unuttun beni?
Çünkü inan;
Bende çok uðraþtým..
Çok istedim seni unutmamayý..
Biliyorum zor olacak da
Seni unutmak..
Bak þimdi bir görsen..
Yine gözlerime doldun..
Ve yemin olsun çýkmýyorsun da
Aklýmdan bir saniye..
Ne yapsam olmuyor iþte..
Benim sana olan
Sevgim hiç azalmýyor,
Ve senin yokluðunda,
Ben günden güne ölüyorum..
Ve bunun için kendime kýzýyor
Kendimden nefret ediyorum..

Biliyormusun Gönül/Sýzým..
Þimdi senden sonra;
Bu kahrolasý þehrimde,
Haddini aþan bir rüzgâr var..,
Görsen sanki senin kokunu getiriyorda
Her bir zerreme nakýþ nakýþ seni iþliyor...
Hem sen yoksun ya sevdiðim.
Biliyorum ben;
Bu rüzgarda seni geri getirmez artýk bana..
Ama senin gidiþinden sonra;
Ýnan seni öyle özlüyorum ki....
Bir sana hasretim burnumda tütüyor,
Bir de yalan sevgin canýmý yakýyor...
Ve ben yine alýyorum bu gece de;
Sen sýcacýk yataðýnda uyurken,
Ýnan benim önce gözlerim
Sonra da kalbim kan aðlacak ..
Ve ben sen diye yakacaðým
Son bir sigarayý..
Sen diye çekeceðim ciðerime
Her bir dumaný

Dedim ya Yürek/Yangýným...
Þimdi sen unutsanda,
Yok saysanda beni ..
Yinede bilmeni isterim..
Ben seni çok sevmiþtim
Ama söz sana
Gün gelecek
Bende sen gibi unutacaðým..
Bir sünger çekeceðim geçmiþe..
Bende adýný kýrk yýlda bir anacaðým..
Ama sen þimdi beni boþ ver
Hem benim içinde üzülme..
Sen sadece rahat..
Çünkü inan ki;
Sen sevmek ne onuda bilmiyorsun...
Onun için
Sen deðil ama
Ben yinede seni sabaha kadar
Yaptýklarýný düþüneceðim
Ve sabaha kadar da
ALLÂH’a yalvaran
Hatta aðlayanda
Canýndan
Herþeyden vazgecende ben olacaðým..
Þimdi tabiki sen rahat uyuyacaksýn
Ben deðil Yürek/Yangýným
Çünkü ben varya...
Sensiz bu karanlýk þehirde,
Son bir nöbet tutuyor olacaðým
Bu karanlýk gecelerimde
Son kez aðlayacaðým
Son kez adýný anacaðým

Sosyal Medyada Paylaşın: