AZRAİLİM OLUYORSUN

AZRAÝLÝM OLUYORSUN

Ah benim en güzel yaným
Gördüðüm en güzel yeþil düþüm
Ben ne zaman seni düþlesem
Ne zaman senin hasretin batsa ciðerime
Ben ince ince sýzýlar duyarým yüregimde
Ve senin hayalin yakar beni
Ýþte o anda ben
yavaþ yavaþ solan bir çiçeðin
Solgun yapraðý gibi düþerim yerlere
Oysa sevdiðim oysa sen yanýmda olsan
Benim þehrime hiç karanlýk çökmez
Her gün parlak bir gökyüzü olur
Yada yalnýzlýklardan sýyrýlýp gelen
Bir iki yýldýz da bulurum ben gülüþlerimi
Bir iki gülümsemede severim yine seni...

Hem biliyormusun
Ben seni ha koptu ha kopacak dediðim
bir ipliðin üstünden
Almýþtým
Çünkü almasam ya sen
kopmuþtun
Ya da ben düþmüþtüm uçurumlardan
Çünkü sevdiðim ben seni
Tamda bir uçurum kenarýnda açan
Bir papatyanýn yapraklarýnda bulmuþtum
Bir de beyaz kelebeklerin özgür kanatlarýnda
Görmüþtüm...
Ben tutmasam seni
Diyecekti yüreðim en derin yarlardan
Ve sökülecekti kanatlarý beyaz kelebeklerin

Ah benim bitmeyen özlemim
Ben þimdi hangi kalemi
Hangi kaðýda düþürdüm
Yinede anlatamam ki sana olan sevdamý
Ve sen de ne zaman aklýma gelsen
Ya gördüðüm gözlerinin renginde
Yeþil bir düþ olur,
Yada yeþil gözlerinde kaybolup
Düþtüðüm bir kuyu olur bana
Ýþte o zaman ben de
Bütün gün aðlarým hayalini izlediðim aynalarda
Bazen penceremi saran aðaçlarýn
Yeþil yapraklarý gibi senin
Gözlerinin rengi düþer odama
Bazende bir ilk bahar tazeliðinde
Gülüþün yansýr yüreðime
Ve ben ne yapsam çare bulamam sensizliðe de
Gövdeme sýðmaz senin yalnýzlýðýn
Sonra göðüs kafesimde süzülür
sana hasret kalan gözyaþlarým...


Simdi ben ne zaman seni düþünsem
Yada ne zaman hayaline yakalansam
Ýþte ozaman buz tutmuþ odamda..
Bir damla gözyaþý
Bir damla acin düþer garip yüreðime
Ve ben karanlýk bulutlarla uçup giderim
Hiç bilmediðim yerlere..
Sonra senin hasretini
Paslý bir iðnenin ucunda bulurum
O anda özlemin batar da
En keskin yanýyla yüreðime
Ben sen dediðim
bir aþkla yaralarým kendimi..
Þimdi ne yapsam bilmiyorum sevdiðim
Ýnan ki bilmiyorum
belki bu son düþüþ
Belki de bu son gördüðüm düþ olurda
Ben en sevdiðim yerlerinden
En derin uçurumlara düþerken
Kýrýk kalemimden
Senin dudaklarýndan dökülen
Bu son þiirim olur


Artýk yokluðun da çok
Ýnan çok aðýrlaþdý sevdiðim
Artýk hiç durmadan geriliyor
sýrtýmýn en incecik omurgasý
Ve bir de kýrýklari ile basedemedigim yüreðimdeki ölüm duygusuyla
Sensizligime isyan ediyorum
Bazen bir hýçkýrýk olup yükseliyor
Yüreðimden gelen aðlamaklý seslerim
Bazen de gözleriminin
Önünden geçiyor yemyeþil bir düþ olan gözlerin
Ben o zaman buz tutmuþ bedenimle
ateþler içinde kalan yüreðimle
Bir sana sesleniyorum
Bir sen duy istiyorum sesimi..
Duy ve sende bil istiyorum
Sensizliðin verdiði acýyý
Bir de sana olan sevdamý..
Çünkü ben ne yapsam da vazgeçemiyorum senden
Sen se hiç bir zaman gitmiyorsun benden
Ya özleminle bir iðne gibi batarken yüreðime,
Ya da hasretinle bir ölüm gibi
Düþerken bedenime
Sen benim azralim oluyorsun sevdiðim..
Þimdi istersen gelde bir sen güldür yüzümü
Ýstersen git ve bir sen al canýmý
Ýnan ben yinede
Bir seni seviyorum
Bir de hep seninim yâr
Hep seninim yâr
Sosyal Medyada Paylaşın: