Bedenim de gönlüm de Mapus

Eðer, bu kýpkýrmýzý olmuþ gözleri soruyorsan?
Onlar, içimdeki duygularýn esareti...
Dert, keder, hüzün hepsi...
Hasret ve özlem desen daha aðýr...
Kaderin yükü binmiþ sýrtýma...
Bulaþmýþ sýrtýma yokluðun, sahipsizliðin getirdiði bela...
Bileklerim de kahreden kelepçenin izleri...
Haksýzlýk ve utanç!
Buz gibi bedenimden yüreðine iþlenmiþ kahýr...
Düþundükçe
Kalbim sýkýþýyor!
Gözlerim den taþýyor ruhunun bilinmezliði ile acý veren duygular...
Ve Karanlýðýn, kasvetli dokunuþlarý ruhum da....
Derin yaralar býrakýyor...
Parmaklýðýn ardýndaki yok olan, ölü düþlerim...
Daðýlýyor yüreðimi mahkum olmanýn rüzgarý...
Her estiðinde, umutsuzluk, bedenimi kaplýyor...
Boþ duvarlara baktýðým da içimde ürperti doluyor..
Boþluða düþüyor, bütün duygularýmla umutlarýn...
Geri dönmüyor o, eski heyacan ve mutluluklar...
Hayatýn çetrefilli ruhuna çarparak!
Geceyi boðarcasýna saran, mahkumiyetin soðukluðu...
Acý ile karýþýp kanýyor ruhumdaki yaralarý....
Koðuþta dalga dalga dagýlanarak....
Her gece yüzlerce, binlerce kelimelere gebe....
Gözümde canlanan anýlarla....
Yüreðime kazýlýyor birer birer...
Gözlerimin ýþýðýnda...
Karanlýk, sessizlikle donuklaþtýðýnda!
Titrek elleri dokuyor yalnýzlýðýn...
Sýrlarýný býrakýp, anýlarýmýn son anlarýna...
Ayrýldý aramýzdan, varolan muhabbet!
Kalplere sýðmayacak artýk o, sevda...
Gözlerinin ýþýttýðý o, heyacan yok artýk!
Çünkü ben kader mahkumu...
Artýk geleceði olmayan bir kader mahkumuyum!
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın: