Ben senin o güzel kalbini, Gözlerinin ýþýltýsýný, Tatlý tatlý gülüþünü, Rüzgârýn saçlarýný savuruþunu, Tenini okþamasýný sevdim, Sevdim sevmesine de, Rüzgârla da düþman oldum.
Bilmiyorum, belki de sende, Eksik parçalarýmý arýyordum, Belki de sevmeyi bilmiyordum, Kalp gözümle gördüm ya bir kere, Rüyalarýmda gördüm ya her gece, Senden baþka herkese kördüm.
Ýþte Ekim de geliyor, son kuþlar da gidecekler, El kadar bir kuþ yuva yapmýþ baðrýma, O aç, ben aç... Kaldýk mý biz bize... Gelseydin de doyursaydýn ikimizi, Hiç olmazsa bir sigara içimlik gelseydin, Küllerini dahi saklardým ve her baktýðýmda seni anardým, "Ýþte bu benim daðlar kadar heybetli kalem senden kalan son hatýradýr." der, Basardým acýlarýmýn üstüne pansuman niyetine.
Aklýndan çýkar, senden ayrýlmak mý? Kendimden ayrýlýrým, bölünürüm kýrk parçaya, Yine senden ayrýlmam, Kendimi unuturum, her þeyi unuturum, Yine seni unutmam, Senden hiç ayrýlmadým ki, Canýmýn içi demiþim, Her þeyim sensin demiþim, Sevdiðim demiþim, ötesi var mý?
Gitme, kal benimle lütfen, Benim senden baþka acil giriþ kapým yok, Bir tek sen teselli olursun bana... Senden baþka çýkýþ kapým da yok, Anlasana... Konuþ artýk, Susmasana!
Sayende dudaktan kalbe giden yolu buldum, Gül kokan parmaklarýnla dokunduðun izmaritlere rujun bulaþmýþ, Ben karanlýk gecenin en kuytu yerinde, Hem de kor dudaklarýnla raks ederken, Ateþinle yanan sigara meðerse ne de çok þanslýymýþ, Benim öyle bir þansým yok, Sen yoksan hiç bir þeyin önemi de yok, Soluðunun esiri olan tütün ve ondan kalan külleri þimdi ne kadar da tatlýdýr þimdi... Yer açar sýðdýrýrdým sigara paketine kendimi, Çak bir çakmak, yak beni, Yanmasýn benden gayrýsý.
Bir baðbozumu yaþattýn kan kýrmýzý þarap mahzenine dönmüþ zavallý yüreðime, Külün bulaþtý ellerime, En dibindeyim gecenin, Cesedimle birlikte...
Bir kere olsun gelseydin, titrerdi kalbim, Tutulurdu elim, kolum, ayaðým, sevinçten... Bana dünyanýn en mesut gecesini yaþatýrdýn, Kýrmýzý kýrmýzý güller açardý koynumda, Ah gözlerin, ne güzeller, hep bakardým, Çýkamazdým sabaha, Ölürdüm o zaman bir çift kurþun yarasýyla.
Masamda kýrmýzý güller, senin gibi çok narinler, Ah canlarým, üç beþ güne kadar, Onlar da benim gibi kuruyacaklar, Kim verecek her gün taze sularýný ve kim okþayacak yapraklarýný? Sen dedim, adýný verdim, Bir þifacýnýn el vermesi gibi elimi verdim, Kalbimle birlikte onlarý sana verdim, O güllere adýný verdim, Hiç olmazsa çiçeklerimizi kurutma.
Gel artýk, nefesim bitti, Bitmesin ’sevdiðim’ diyen dillerin, Býrakmasýn beni aþk kokulu ellerin, Üzme daha fazla beni, bak bir adam ölüyor, Bu da benim sana son sözüm, Son nidam olsun!
Vecdi Murat SOYDAN 28 Eylül 2024, Isparta, Saat 11:53
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yaşanmamış Aşkların Şairi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.