Gülcemalimi Astım Bu Gece
Ahvalinden öte gitmiyor nazým
Sensiz bazen çokum bazen de azým
Kader denen illet alnýmda yazým
Gülcemalimi ben astým bu gece
Þahlandý acýlar kopsun kýyamet
Sevdanýn þehrinde aþkýný inlet
Sensiz geçen zaman ödesin diyet
Kalbimi kalbine astým mý gece
Devri alem gezdim aþkýn korunu
Tipi boran vursun istersen dolu
Ýçimi yakarken kapat yolunu
Gözümü nurumla astým bu gece
Elim varmýyor ki kýrýldý sazým
Kýyamete doðru gidiyor yazým
Tadým tuzum yok ki köreldi hazým
Sözümü dilime astým bu gece
Yýl oldu geceyi dizde uyuttum
Teselliyi buldum seni unuttum
Gözümdeki yaþý sanma kuruttum
Közümü elimle astým bu gece
Kaþlarýn kemandý gözlerin karam
Sükutun içinde yokluðun haram
Kes gitsin cezamý kanasýn yaram
Ölmeden ruhumu astým bu gece
Remziye Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.