Madalya kimliklerim Bir mahkeme kaðýdýyla idamýma asýldý
Savaþtýklarým kaybettiklerim Çýðrýndan çýkýp Güç gösterisine dönünce renk Takýlý kaldý kýnýnda kýlýcým
Ne büyük hezeyandý benim için Anlatamazdým
Kaybetmiþtim üstüste çoktan Ýki çiçeðimi Bir arýmý En sevdiðim çýnar babamý
Oysa savaþmayýp Seviþmeyi yeðlerdim dudaklarýyla Ok olup yok olmuþtu aðýzlarý öpemedim
Hiçkimsenin yokluðunda Asýlý kalan bedenime Solumda tek dikili kalan anamýn Sitem sesi yükselip durdu
Duyamayacak kadar saðýrlaþtýðýmý Göremeyecek kadar kördü sevdasý
Biçimimi Susuþumu sorguladýkça Tekrar tekrar öldüm Ölü susuyla sustum Yüzümde sessizlikten sürgün Bir tebessüm vardý anama
Þehire yabancý Dünyaya misafirdim artýk Aðaçlar yanmak için yer deðiþtirirdi Bunu ona diyemezdim
Gitmiyordu ayaklarým Sessizce seyrederek ölen yerlerimi Susmaya susayarak duruþumu Anlatamazdým
Kapýmdan ayrýlmadan esen Sonbaharýn rüzgarýydý bu
Sararmýþ bir aðaç gibi Öylece dikilip Yapraklarýmý tek tek yele veriyordum
Hafif bir soðukluk býrakarak tenimde Silkeliyor eylül beni Diyemezdim
Sarý dallar çiçek açmazdý Biliyordum elbet ben de Savurduðum kül yanýklarýmý Anlatamazdým
8 saniyelik ömre Yirmi bir gram ruhumla Sýðamayýp Kimsenin ruhuna iþleyememiþ benliðimi Anlamsýzlýkta kaybettiðimi Anlatamazdým
Ýki gitmiþti Eldeki bir ikiyi getirmezdi Birde gidiyordu göz göre göre Kýpýrdamýyordum Elimde sýkýlý duruyordu çünkü Merhametim Ve kahrolasý vicdaným Kan aksa da avuçlarýmdan Ýnadýmdý býrakamazdým
Gecelerimi Gündüzlerimi Beni Titreterek Bitirmiþti her þeyi sonbahar
Kökümden vurulana dek Duruþumu bozamazdým
Sadece yanmak için yer deðiþtirirdi Kurumuþ aðaçlar
Kýþ köküme oturduðunda Varlýðýmý bulunmaz edip Gidecektim yanmaya
Diyemedim anama Anlatamazdým
Gün sayan kývýlcýmdý artýk ...
_beyhude
Sosyal Medyada Paylaşın:
Beyhudenin Kalemi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.