Neden diye soruyorum kendime Ama bir cevap alamýyorum kendimden Beynim’le kalbim savaþýyorlar birbiriyle Ama kazanan kalbim oluyo her seferinde
Anlamýþ deðilim kendimi ve kalbimi Bu þiiri yazarken de kalbim ve beynimden geçenleri yazýyorum Ruh halim çökmüþ, bedenim yorulmuþ Boþ bir karanlýðýn ortasýnda kýsýlýp kalmýþ gibi
Ne aþkta kazanýyorum ne de ayakta durabiliyorum Yoruldum, bittim ve herþeyi birer birer kaybediyorum Sonunda illaki mutlu olucam ama bu çok uzun sürecek Tek yapmam gereken sabretmek ama oda benlik deðil...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdulkadir_52 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.